Het Hermetische principe van Polariteit vertelt ons dat alles duaal is, dat alles polen heeft in de zin van een paar van tegenstellingen. En dat die tegenstellingen gelijk zijn in aard, alleen van elkaar verschillen in graad. Dit principe kun je eenvoudig terugzien in bijvoorbeeld temperatuur: ‘koud’ kan alleen bestaan doordat ‘warmte’ ook bestaat en beide zijn uitingen van temperatuur en verschillen alleen in graad. Zo bestaat licht ook alleen bij de gratie van donker (en andersom) en verschillen alleen in frequentie.

Als je dit principe toepast op je alledaagse realiteit dan kun je er dus vanuit gaan dat het één (wat het ook is) niet kan bestaan zonder dat het tegenovergestelde óók bestaat, ook al ben je je daar mogelijk op dat moment (nog) niet bewust van. Dat betekent dat als je een probleem ervaart of in een situatie zit die je als problematisch ervaart, de oplossing of resolutie daarvan ergens voor handen is, alleen wellicht nog niet in de fysieke werkelijkheid waar je je op dat moment bewust van bent.

Met andere woorden, niets staat dus op zichzelf. Weer anders gezegd: alles is relatief, niets is absoluut.

De uitnodiging is dan om voorbij te gaan aan je oordeel van de situatie (‘erg’, ‘verschrikkelijk’ of ‘had niet zo moeten zijn’ of iets anders) en nieuwsgierig te worden naar die oplossing of resolutie. Welke boodschap heeft de situatie voor je? Welk potentieel ligt er, gezien het principe van polariteit, voor jou in de situatie verscholen?

Hoe kun je dit principe van polariteit praktisch toepassen?

In de ruime toolbox van Transformational Presence zit een krachtige oefening die ‘polarity locator’ heet. In de oefening verken je een emotie die je ervaart t.a.v. een specifieke situatie of vraagstuk én de tegenovergestelde emotie. De crux daarbij is dat je met name de zogenaamde tussenruimte verkent; wat heb je nodig om van de ene emotie naar de andere te bewegen en welke informatie komt er dan voor jou beschikbaar t.a.v. het vraagstuk, maar vooral t.a.v jouw houding ten opzichte van het vraagstuk?

Ik nodig je uit om de komende week door deze ‘lens’ van polariteit en relativiteit eens naar een situatie te kijken waar je mogelijk mee worstelt of waarbij je het lastig vindt om er mee om te gaan:

• Wat ervaar je?
• Hoe stel je jezelf op, m.a.w. wat is je houding t.o.v. de situatie?
• Wat is het tegenovergestelde daarvan?
• Wat heb je nodig om een stapje in de richting van dat tegenovergestelde te zetten?
• Zet die stap en neem het effect waar, zowel op jezelf als je omgeving. Het zou je zomaar kunnen verrassen!

Ik wens je veel ontdekkingsplezier!

N.B.: Dit is de vijfde blog in een serie van 7 over 7 perspectieven die je helpen je geluk en welbevinden op een hoger plan te brengen en zo ‘het goede leven’ (Seligman) te leven.

De zeven perspectieven zijn:

1. Alles is informatie
2. Alles is energie in beweging
3. Alle verandering start met bewustzijn
4. Je hebt altijd een keuze hoe je op iets reageert
5. Alles is relatief
6. Elke situatie heeft een uitnodiging tot leren en ontwikkeling in zich
7. Alles is Liefde