Lang heb ik gedacht dat iets écht begrijpen en weten enkel en alleen via het denken toegankelijk was. Ik herinner me nog een practicumles natuurkunde op de middelbare school.

De docent had net uitgelegd dat als je een fles water snel leeg wilt hebben, je deze op zijn kop moest houden en in cirkeltjes rond moest draaien. Op die manier kan de lucht in het midden omhoog de fles in en de plek innemen van het water, dat er aan het uitstromen is. Wat er in mijn hoofd gebeurde was het volgende: ‘volstrekt logisch, duidelijk, volgende onderwerp’. Maar, het was een practicumles, dus nu gingen we die fles ook daadwerkelijk op zijn kop houden en heen en weer draaien en vergelijken hoe snel het water de fles uitgaat, als je deze alleen op zijn kop houdt. Ik herinner me nog goed de afkeer die ik op dat moment ervaarde; ‘wat een tijdverspilling, het is toch allang duidelijk!’

Ik weet nu dat ik me op dat moment het plezier ontzegde om dit simpele feit ook daadwerkelijk te ervaren.

Over de jaren is het besef gegroeid dat het denken een krachtig instrument is, maar niet het hele verhaal; het is slechts een onderdeel van een groter geheel. Het is wellicht een open deur, maar hoe je denkt over een situatie is niet hetzelfde als deze situatie ook daadwerkelijk beleven. Je kunt prachtige foto’s zien van uitzichten over bergen of paradijselijke wateren, het is wat anders om ook daadwerkelijk in die natuur te zijn en het uitzicht te beleven of het warme water te voelen.

Kortom, het leven wordt pas echt volledig ervaren door naast je hoofdintelligentie ook je hart- en buikintelligentie én je hele lichaamsbewustzijn erbij te betrekken. In Transformational Presence wordt dat ‘whole-mind denken’ en ‘whole-being bewustzijn’ genoemd. En misschien vraagt het leven je nog wel een stap verder te gaan dan dat: door een situatie eerst vanuit je hart (liefde, dieper weten, grotere geheel) en je buik (instinctief weten, gevoel) te benaderen en dan pas het hoofd te betrekken (categoriseren, een mening of oordeel vormen, het te ‘begrijpen’), indien nog nodig.

Nog een voorbeeld: toen Maartje zwanger was van Thijs vertelden vrienden en collega’s me hoe het is om vader te worden. Ik knikte en dacht dat ik het wel begreep. Toen werd Thijs geboren en werd direct duidelijk wat ze bedoeld hadden. Pas toen ik het zelf ervaarde werd me de volle omvang en de rijkheid in één keer duidelijk, zonder ook maar enige gedachte of denkproces.

De directe ervaring, zonder dat je hoofd ‘er tussen zit’, is ongelooflijk rijk en veelzijdig. Echter, maar al te vaak ‘zitten we in ons hoofd’ en zijn we voortdurend bezig dingen buiten onszelf te benoemen, te beoordelen en te labelen of zijn we bezig ons een weg naar een oplossing te denken.

'The ability to observie without evaluating is the highest form of intelligence.' - Jiddu Krishnamurti

Ik nodig je deze week uit om eens bewust situaties eerst ‘gewoon’ te ervaren en te zien wat dit je brengt. Neem jezelf deze week eens waar en wees je bewust wanneer je ‘volledig in je hoofd zit’. Verplaats dan je aandacht naar je hart, je buik, je hele lichaam. Wat word je je dan gewaar?

Ik wens je veel plezier!

‘Een absolute aanrader voor iedere coach, coachend leidinggevende en iedereen die een ‘next step’ in zijn leven en werken wil bereiken.’

Ans Tros
Oprichter en creatief directeur van SchoolvoorCoaching