Elke situatie heeft een uitnodiging tot leren en ontwikkeling in zich. De eerste keer dat ik dit concept kreeg voorgeschoteld was in 2009, in een seminar van Jack Canfield. Hij vertelde dat hij bij alles wat er in zijn leven gebeurt zich afvraagt: ‘what’s the opportunity that this is?’ Ik herinner me dat ik direct gegrepen was door deze vraag. Ik merkte dat er meteen twee dingen in mij geactiveerd werden:

1. De vraag is voorwaarts gericht. Er ontstaat een nieuwsgierigheid, een positief gevoel van iets nieuws en dat graag willen weten of ontdekken. Er komt energie vrij. En dat voelt heel anders dan met je aandacht gaan naar het verleden, naar verklaringen of oorzaken zoeken waarom de situatie is zoals die is.
2. Er is een rotsvast vertrouwen dat die ‘opportunity’, die kans of gelegenheid (of in het Vlaams ‘opportuniteit’) er ook daadwerkelijk is.

Toen ik in 2012 in aanraking kwam met Transformational Presence zag ik dat Alan Seale hierin een belangrijke verdieping aanbracht. En het nog praktisch toepasbaarder maakte. Hij liet me ervaren dat je niet alleen kunt bedenken wat ‘the opportunity’ is, maar je er ook voor open stellen dat die ‘opportunity’ zich aan jou kenbaar maakt. Het ‘enige’ wat je hoeft te doen is te verstillen, uit te zoomen, je open te stellen voor nieuwe informatie en nieuwsgierig te zijn. En dan de situatie tot je te laten spreken.

Eén van de belangrijke concepten binnen Transformational Presence die hier nauw mee verband houdt is ‘voorwaarts leren’. Je neemt iets waar en je laat het jou vertellen wat het is. Als je iets zou interpreteren op basis van wat je al weet, ben je in feite ‘achterwaarts’ aan het leren. De reeds bestaande context, de context die je al kent en ervaring mee hebt, bepaalt dan hoe je het nieuwe wat zich aandient interpreteert. Zo blijf je alles wat zich voordoet in oude boxjes stoppen.

Voorwaarts leren vereist een open geest en een open hart; met nieuwsgierigheid treed je iets tegemoet. Je bent bereid om iets gewoon te laten zijn, zonder het direct onder jouw mentale ‘controle’ te brengen door het een label op te plakken (zie ook de blog over ‘alles is informatie’).

Het vergt enige oefening, maar dat is het méér dan waard! Het leven wordt er veel leuker en interessanter door. En je ervaart meer rust en zelfvertrouwen.

Neem deze week eens bewust het perspectief aan dat elke situatie een uitnodiging tot leren en ontwikkeling in zich heeft. Om dit praktisch te maken kun je jezelf de volgende vragen stellen:

• Verstil, vertraag, luister en voel aan: wat is de kans of gelegenheid tot groei en ontwikkeling die zich hier voordoet?
• En wat wil dat mij vertellen?
• Wie word ik gevraagd te zijn in deze situatie? M.a.w. welke rol word ik gevraagd te nemen of welke kwaliteiten mag ik meer naar voren brengen of hoe mag ik mezelf meer laten zien?
• En wat is dan een eerste actiestap?

Ik wens je veel ontdekkingsplezier!

^{N.B.: Dit is de zesde blog in een serie van 7 over 7 perspectieven die je helpen je geluk en welbevinden op een hoger plan te brengen en zo ‘het goede leven’ (Seligman) te leven.}

^{De zeven perspectieven zijn:}

1. ^{Alles is informatie}
2. ^{Alles is energie in beweging}
3. ^{Alle verandering start met bewustzijn}
4. ^{Je hebt altijd een keuze hoe je op iets reageert}
5. ^{Alles is relatief}
6. ^{Elke situatie heeft een uitnodiging tot leren en ontwikkeling in zich}
7. ^{Alles is Liefde}