Het is woensdagochtend 6 november. Vol ongeloof lees ik de berichten op Nu.nl. Het Amerikaanse volk heeft Donald Trump opnieuw gekozen als hun president. Als de geschiedenis van zijn eerste termijn zich herhaalt krijgen we nog eens 4 jaar van wispelturigheid, leugens, vijand-denken en protectionisme.

Ik ontvang een eerste bericht van een vriendin uit Arkansas: ‘We, the people, have elected Donald Trump as the 47th President of the United States of America!! I am ecstatic!!!’

Daarna lees ik een ander bericht van een vriend uit dezelfde staat die al eerder was binnengekomen, nog voor de uitslag bekend was: ‘I got a headache! I think I am actually more stressed by the dialogue than by the outcome. We are so very divided. There are truly two “Americas.” Strange. I am ready for the drama to end—hopefully, we survive as a nation and can remain whole. Division will destroy us, there’s no doubt. That’s the headache.’

Beide ervaringen bestaan tegelijkertijd en zijn voor henzelf even ‘waar’. Hoe hiermee om te gaan? De vraag die bij me opkomt is, indachtig de benadering van Transformational Presence: als ik accepteer wat is (hoe moeilijk ook, maar de uitslag is de uitslag), wat is hierin voor mij de uitnodiging? Ik kan maar op één ding komen, zoals ik direct schreef in de app-groep met mijn wereldwijde TP-collega’s: ‘to continue to be Love, Always and Everywhere!’

Niet makkelijk en zeker geen gegeven dat het altijd lukt, zeker niet.  Wel is het in zichzelf een eenvoudige opdracht. Ik mag mijn aandacht richten op waar ik invloed op heb. En als ik ergens invloed op heb is hoe ik verschijn in de wereld. Wat straal ik uit? Wie ben ik t.o.v. de ander? Hoe stel ik me op? Welke houding neem ik aan?

Ik neem me voor dat die houding, die energie Liefde mag zijn. Nu meer dan ooit. Ik ervaar een appèl om samen een wereld te creëren waarin we telkens opnieuw in de ander onszelf herkennen. Zoals columnist Peter Middendorp woensdag al schreef in de Volkskrant: ‘…als we eenmaal onszelf in de ander hebben gezien, houd je de liefde meestal niet meer tegen.’

Wat is jouw uitnodiging? Waartoe word jij opgeroepen door deze uitslag?

Ik wens je de komende tijd veel kracht en toewijding toe om die uitnodiging helemaal tot uitdrukking te brengen!