In mijn coachingspraktijk merk ik steeds weer op hoe sterk we als mens zijn geconditioneerd om naar het verleden te kijken als er iets gebeurt in ons leven wat ons niet zint. Of het nu een externe gebeurtenis is die ons overkomt of een bewustwording van eigen ineffectieve gedragspatronen. De aller, allereerste reactie is steevast ‘hoe kon dat nu gebeuren?’ of ‘waarom doe ik dat eigenlijk?’ of ‘hoe is het zo gekomen?’ of uitingen van gelijke strekking.
Met andere woorden, we gaan meteen terugkijken. Nader geanalyseerd gaan we op zoek naar oorzaken, verklaringen of rechtvaardigingen. Vaak doen we dat vanuit de overtuiging dat als we de oorzaak kennen, we precies weten wat we vervolgens anders kunnen gaan doen. Maar, is dat wel zo? Helpt het ons als we onze blik naar het verleden richten? Soms wel, maar vaker niet! Zeker niet in situaties waar de complexiteit zo groot is dat onze rationele geest er niet uitkomt en maar in kringetjes rond blijft draaien. Het effect is dat we onze aandacht nóg meer focussen op wat geweest is waardoor we meer en meer vast komen te zitten. We denken onszelf als het ware ‘vast’.
Een andere benadering
Wat als er een eenvoudige, andere benadering is die er voor zorgt dat er direct energie vrijkomt en waarbij de dingen meer als van zelf stromen en voortgang hebben? Een aanpak die gericht is op ontwikkeling en groei?
Die eenvoudige, snelle en krachtige aanpak heet Transformational Presence. Stel je voor dat je in het moment zelf herkent dat je rationele geest op zoek gaat naar oorzaken, verklaringen of rechtvaardigingen. Stel je dan voor dat je op dat moment je aandacht bewust verschuift, breder gaat waarnemen en intunet op het onderliggende potentieel in de situatie: wat is de verborgen boodschap aan jou? Wat wil zich hier nu duidelijk maken? Wat ontvouwt zich hier? Wat wil er eigenlijk gebeuren?
Allemaal hulpvragen om het onderliggende potentieel naar boven te halen.
Wie word je gevraagd te zijn?
En stel je dan voor dat je die boodschap of dat potentieel vervolgens vraagt: wie nodig je me uit te zijn in deze situatie? Anders gezegd: welke houding word ik gevraagd aan te nemen? Welke kwaliteiten mag ik nadrukkelijker naar voren schuiven en laten zien? Word je bijvoorbeeld gevraagd visionair te zijn? Of rebels, moedig of geduldig?
Zodra je antwoord op deze tweede vraag hebt volgt de laatste vraag: wat word ik uitgenodigd te gaan doen? Welke eerste stap ga ik, nu ik dit inzicht heb, zetten?
De ervaring leert dat, met het beantwoorden van vraag 2 (het ‘zijn’), de actie (het ‘doen’) direct duidelijk is. Hoe mooi is dat? Want hoe vaak gebeurt het niet dat we, zodra we vanuit de analyse van het verleden denken te weten wat we moeten gaan doen, ons afvragen ‘hoe?’ ‘Hoe ga ik dat nu doen?’ En dat dan het denken in kringetjes weer opnieuw begint?
Gerichte actie vanuit de essentie
Met de potentieelgerichte aanpak van Transformational Presence ga je direct op zoek naar de kern van wat er gaande is, stem je af op het potentieel, ben je nieuwsgierig naar wie je wordt gevraagd te zijn en kom je direct in actie op een krachtige, vanzelfsprekende manier.
Wil je eens ervaren hoe dat werkt? Schrijf je dan nu in voor de introductieworkshop Transformational Presence op donderdagmiddag 7 november in Baarn. We kijken er naar uit je te ontmoeten!
Transformational Presence is gebaseerd op het gedachtegoed van Alan Seale, auteur, internationaal coach, spreker en oprichter van ‘The Center for Transformational Presence’ in Boston. De Transformational Presence benadering vormt de sleutel tot het ontwikkelen van de in de 21e eeuw benodigde leiderschapscapaciteiten en vaardigheden.
