De polarisatie in de samenleving lijkt alsmaar toe te nemen. Twitter en andere sociale media stromen over van de meningen. Velen zijn bezig met oordelen, gelijk willen hebben, overtuigen, afzetten tegen. Met welk resultaat?
Het leidt slechts tot verwijdering, verwijdering niet alleen tot de ander, maar uiteindelijk ook tot verwijdering van jezelf.
Maar wat zou dan mogelijk wél werken? Wat als we de focus op wát we vinden, wát we denken zouden vervangen door een focus op hóe we denken?
Wellicht is het tijd voor een nieuwe manier van denken, een geïntegreerde manier. Niet meer oordelen en afzetten tegen maar opmerken en omvatten.
Whole-mind denken
In Transformational Presence wordt deze manier van denken ‘whole-mind denken’ genoemd. In de vorige TFTW spraken we al over de 3 intelligenties. Op het moment dat alle drie de intelligenties betrokken zijn en goed samenwerken, reikt het hart uit en verzamelt informatie, reageert de buik onmiddellijk met onderbuikgevoelens en emoties en begint het hoofd die informatie te organiseren en te categoriseren. Hoe meer geoefend je bent in het werken met dit multi-level bewustzijn, hoe meer het allemaal tegelijkertijd gebeurt.
Je intellect of hoofdintelligentie is goed in categoriseren en analyseren, oftwel dingen opdelen en los van elkaar bekijken. Het doet net alsof alles van elkaar gescheiden is. Door de (schijnbaar) afzonderlijke delen te onderzoeken denk (!) je zicht te krijgen op het geheel. Dit type denken is overheersend geweest sinds de Renaissance en heeft ons veel welvaart gebracht.
Het heeft ons echter ook gebracht dat we denken afgescheiden te zijn van alles en iedereen om ons heen. En het besef dringt steeds meer door dat we op een dieper niveau met alles en iedereen juist verbonden zijn. Door ook je buik- en hartintelligentie te betrekken, in een krachtig partnerschap met je hoofdintelligentie, versterk je je opmerkzaamheid en wordt je ‘denken’ integraler.
De kern van de beweging van de verandering in denken is van willen begrijpen wat er is gebeurd (oorzaken, verklaringen, rechtvaardiging, schuld, gericht op het verleden) naar willen ontdekken wat er wil gebeuren (potentieel, het nieuwe, het onbekende, gericht op de toekomst).
Een beweging van hou-vast zoeken en dingen onder controle willen brengen naar oké zijn met de onzekerheid van het niet-weten.
Oefen jezelf eens deze week, als eerste stap, in het vertellen wat je hebt opgemerkt bij jezelf of in een situatie in plaats van vertellen wat je ergens van vindt. Oftewel, geef eens een weergave van je ervaring zonder dat je daar een label of oordeel op plakt. Het geeft nieuwe informatie, zorgt mogelijk voor herkenning of nieuwsgierigheid bij de ander en creëert voorwaartse ontdekking. Probeer het eens uit!
Ik wens je veel oordeelloze ontdekkingen toe.
