Afgelopen zondagnacht lag ik een tijdje wakker. Ik was om 03.17 uur even naar het toilet gegaan en ik keek er helemaal naar uit om weer lekker in mijn warme bed terug te kruipen en verder te slapen. En toen begonnen de gedachten te stromen.
Allerlei onderwerpen van de vorige en de komende dag passeerden de revue. Op een gegeven moment hoorde ik de krantenbezorger, ik keek op mijn horloge: 04.20 uur. Ik was alweer meer dan een uur wakker!
Herken je dat soms je gedachten met je aan de haal gaan? Dat het net lijkt of je denken allesbepalend is? Ook als je eigenlijk maar één ding wil en dat is lekker verder slapen?
Ook in mijn coaching kom ik het vaak tegen dat coachees lijken samen te vallen met hun gedachten. Dat ze (bijna) een hulpeloos slachtoffer lijken of denken (!) te zijn van hun gedachten.
In mijn voorbeeld vond ik het, eerlijk gezegd, wel even fijn om in alle rust na te denken. Zo kreeg ik o.a. inspiratie voor dit blog en nam ik een belangrijk besluit over één van mijn programma’s. Maar vaker komt het eigenlijk juist níet uit, wil ik verder slapen om uitgerust aan de volgende dag te kunnen beginnen. Gelukkig heb ik een eenvoudige oefening die me daarbij vaak helpt. Vaak, want soms leg ik het nog steeds af tegen mijn gedachten!
Wat ik doe is, kortgezegd, in drie stappen onder te verdelen:
1. afstand nemen
2. waarnemen
3. aandacht verplaatsen naar het nu.
Maak eens een vuist met je linkerhand en stel je voor dat die vuist je denken representeert. Je rechterhand houd je open en stelt je bewustzijn voor. Wat er meestal gebeurt is dat je rechterhand je linker vuist helemaal omklemt, je bewustzijn lijkt te versmelten met je denken. Oftewel, je bewustzijn en je denken lijken één. Je aandacht gaat uit naar wat je denkt, je kunt er niet ‘los’ van komen. Je gedachten zijn leidend en lijken een eigen wil te hebben.
Stap 1 is dat je je rechterhand los laat komen van je linker vuist, m.a.w. je neemt bewust afstand van je gedachten. Vanuit die positie ben je in staat om (2) je gedachten te gaan waarnemen vanuit een neutrale positie (je valt er immers niet meer mee samen). Je ‘ziet’ hoe gedachten moeiteloos binnenvliegen en ook weer weggaan. Je merkt op dat je je gedachten niet bént. Dat is het moment dat je klaar bent voor stap 3. Je verplaatst je aandacht naar het nu door met je bewustzijn (dat nu ‘vrij’ is van het denken) naar je zintuigen te gaan. In mijn voorbeeld: ik merk op hoe mijn lichaam in/ op het matras ligt, wat de druk is van het dekbed op mijn lichaam, ik hoor enige vogeltjes fluiten, ik voel de koude lucht mijn longen instromen, enzovoort. Mijn gedachten gaan intussen gewoon door, maar krijgen even geen aandacht. Op deze manier val ik vaak vrij snel weer terug in slaap.
Door deze oefening te doen, door bewust te kiezen waar je je aandacht op richt, heb je het stuur weer in handen genomen. Je bent vrij om te doen wat je wilt.
Ik nodig je uit om deze week, als je gedachten mogelijk een keer de overhand hebben en je wilt iets anders ervaren, bovenstaande oefening te doen en waar te nemen wat het je brengt.
Ik wens je daarbij veel inzicht en, als het even kan, ook veel plezier!
