Ik ben een geweldig boek aan het lezen: Het Geschenk, van Edith Eger. Ze is 92 jaar, Auschwitz-overlever en al decennialang therapeut. Je kunt haar met recht een oude, wijze vrouw noemen. Het boek moedigt aan om gedachten die je gevangen houden en het bijbehorende gedrag te veranderen.
Haar taal is to-the-point en haar voorbeelden raken. Om je te inspireren deel ik graag een kort citaat: ‘Velen van ons blijven zitten in de gevangenis van de slachtofferrol, want onbewust voelt dat veiliger. We vragen telkens ‘Waarom?’ want we geloven dat de pijn minder zal zijn als we de reden ervan achterhalen. Waarom kreeg ik kanker? Waarom ben ik mijn baan verloren? Waarom gaat mijn partner vreemd? We zoeken naar antwoorden om deze dingen te begrijpen, alsof er een logische reden is waarom die dingen zijn gebeurd. Maar als we vragen waarom, blijven we maar zoeken naar iets of iemand die we de schuld kunnen geven, onder wie wijzelf.’
Jarenlang was ook ik op zoek naar begrip; ik wilde gebeurtenissen vooral begrijpen. Ik draaide kringetjes in mijn hoofd en vaak kwam er geen antwoord. Met als gevolg dat ik nog harder ging nadenken en analyseren. Met de komst van onze zoon Thijs (lees hier het blog ‘alles is al goed’ dat ik eerder over mijn ervaringen met hem schreef) veranderde mijn focus in de vragen: wat is hier de mogelijkheid of kans? Hoe nu verder? En toen ik in 2012 in aanraking kwam met het gedachtegoed van Transformational Presence kwamen er nieuwe vragen bij: wat wil hier gebeuren? Welk potentieel ligt hier verscholen? Welke boodschap trekt hier mijn aandacht?
Deze verschuiving van waarnemen, van anders kijken bracht me meer rust, plezier en innerlijke vrijheid.
Over de jaren heb ik geleerd dat de waarom-vraag soms duidelijkheid verschaft, maar even zo vaak, of misschien wel vaker juist niet. De waarom-vraag leidt dan naar verklaren, verdedigen, rationaliseren, uitleggen. Het brengt je terug naar het verleden en de energie gaat minder stromen. Door je aandacht te verleggen naar vragen als ‘Wat nu?’, ‘Welke boodschap of kans dient zich hier aan?’ of ‘Hoe nu verder?’ richt je je, vanuit het nu, op de toekomst en komt er energie vrij. Je komt (eerder) in voorwaartse beweging. Je laat je slachtofferrol los en pakt de regie van je eigen leven op. Met andere woorden, je komt weer aan je eigen stuur te zitten.
Vraag jezelf deze week eens af: hoe vaak stel ik (mezelf) eigenlijk de ‘Waarom-vraag’? En wat brengt me dat? Levert dat me inzichten op of zet het me juist vast? En als dat laatste het geval is, stel jezelf dan eens de vraag: wat als ik uit deze situatie iets kan leren, wat zou dat dan zijn? Hoe kies ik nu verder te gaan?
Ik wens je veel inzicht én plezier!
