Blog
Personeelstekort in de zorg biedt ook kansen
Afgelopen week hadden Maartje en ik voor het eerst een ‘goed-leven-gesprek’ op Amarant, de zorginstelling waar onze zoon Thijs woont.
‘Harder’ denken
‘Ik moet nú een onderwerp hebben voor mijn blog!’ Het is maandagochtend, de deadline aan het einde van de dag voor het inleveren van mijn blog nadert.
Coachen als helend werk
Ik schreef het al eerder, maar ik zeg het graag opnieuw: ‘wat is coachen toch een geweldig vak!’
Het kan ook anders
‘Het kan ook anders’. Vier, op het eerste gezicht, eenvoudige woorden, uitgesproken door één van de deelnemers van de onlangs gestarte leergroep van de opleiding ‘Intuïtief Coachen op basis van Transformational Presence’.
De ‘8-seconden-regel’ van Thijs
Vandaag vieren we de 22e verjaardag van onze zoon Thijs. Hij is een meester in ‘in het nu zijn’ en volledig mee kunnen bewegen met wat er ook maar is.
Van oordelen naar liefdevol onderscheiden
Door welke lens kijk je naar willekeurig welke situatie? Door de lens van de handelende persoon (jij of de ander) en jouw mening of oordeel daarover of door de lens van: wat dient hier? Wat voelt kloppend hier?
Wat we doen bepaalt wie we worden
Wat we doen en ondernemen maakt ons uiteindelijk tot wie we zijn. Met andere woorden, eerst creëren we projecten en activiteiten en door het doen van die projecten en activiteiten ontwikkelen we ons en worden we wie we zijn.
Van willen begrijpen naar willen ontdekken
De polarisatie in de samenleving lijkt alsmaar toe te nemen. Twitter en andere sociale media stromen over van de meningen. Velen zijn bezig met oordelen, gelijk willen hebben, overtuigen, afzetten tegen. Met welk resultaat?
De balans tussen plannen maken en luisteren naar wat er wil gebeuren
‘Hoe kan ik er voor zorgen dat ik een plan maak voor de komende 5 jaar en toch de ruimte blijf bewaren om flexibel te zijn?’ Deze vraag kwam onlangs op in een intervisiebijeenkomst als onderdeel van het programma ‘Jezelf Onderdompelen in Transformational Presence’.
De kracht van je 3 intelligenties
‘Wat vraagt het van je om de stap naar zelfstandigheid te maken?’ vraag ik tijdens een coachgesprek. De ogen van mijn coachee gaan omhoog, ze is even stil en zegt uiteindelijk, enigszins moedeloos: ‘ik weet het niet, ik weet het gewoon echt niet’.
Overgave = vertrouwen + loslaten
Al jaren droomde ik van paragliden ergens in de Alpen. Alleen, ik durfde het niet. Mijn hoogtevrees hield me vast aan de grond.
Zien wat er wél is
En toen zat de coachee helemaal vast, muurvast.
Afgelopen week was de start van de 4e groep in het opleidingsprogramma ‘Intuïtief Coachen op basis van Transformational Presence’. In één van de partnercoach-sessies ontstond een situatie waarin de coachee helemaal ‘vast’ zat.
Een verlangen naar innerlijke rust
‘Ik mag wel wat vertragen en meer bij mezelf stilstaan’. Dit of woorden van gelijke strekking hoor ik ineens overal om me heen.
Gedachtenkracht: eerst geloven dan zien
Het is al vaker gesteld: onze gedachten bepalen hoe we de wereld om ons heen ervaren. De wereld ís niet, maar laat zich aan ons zien zoals wij er naar kijken.
Hoe houd jij je energieniveau hoog?
‘Hoe zorg je ervoor dat je je energie zo hoog mogelijk houdt?’ Eén van de deelnemers aan de online opleiding Intuïtief Coachen stelde deze vraag in de laatste bijeenkomst voor de zomer.
Let’s all be coddiwomplers!
Een tijdje terug stuitte ik ergens in een tekst op het Engelse werkwoord ‘to coddiwomple’. Ik had er nog nooit van gehoord. Toen ik de betekenis ervan opzocht was ik verrast: ‘to travel in a purposeful manner toward an as-yet-unknown destination’.
De energetische kracht van woorden
‘Ik hoop dat het gaat werken’.
Na afloop van dag 2 van de Transformational Presence Global Gathering in Conferentiecentrum Kapellerput in Heeze loop ik samen op met mijn collega Jo Boniszewski.
De richting van je aandacht
‘Waarom is dit gebeurd?’ ‘Dit had ik moeten zien aankomen!’ ‘Hoe is dit toch allemaal ontstaan?’
De laatste tijd valt het me steeds meer op, in kranten, op tv, maar ook bij de coachees die ik begeleid dat, als er iets gebeurt wat onverwacht is of ‘niet de bedoeling’, de aandacht direct gaat naar het verleden.
Wat zou Liefde doen?
Op 29 april vond de allereerste Inner Development Goals* Conferentie plaats in de Stockholm Concert Hall. Het was een geweldige bijeenkomst met zo’n 600 enthousiaste mensen in de zaal en een veelvoud online thuis, waar ook ter wereld.
What’s the opportunity that this is?
What’s the opportunity that this is?
Deze vraag helpt me telkens opnieuw nieuwsgierig te zijn naar nieuwe mogelijkheden, naar het verborgen potentieel in een ontmoeting of situatie.
Rob Sprecher – in memoriam
Warm, scherp en toegenegen. Sociaal-geëngageerd, vrijgevig, ruimdenkend. Dat waren de eerste woorden die in me opkwamen over mijn 1e werkgever Rob Sprecher, toen ik vernam dat hij op 5 april was overleden.
Thrive in Turbulent Times
‘Thrive in Turbulent Times. A Handbook for Living’ is de veelbelovende titel van het eerste boek van mijn collega Jo Boniszewski dat eind juni uitkomt. De afgelopen weken had ik het grote voorrecht om haar manuscript te lezen en van opmerkingen en suggesties te voorzien. Ze heeft een meer dan geweldig boek geschreven!
Moeten presteren of mogen leren?
“Ik kom vanuit een verleden dat me heeft geleerd…te presteren”. In de oefening ‘Voorwaarts Leren’, die ik vorige week begeleidde tijdens de tweewekelijkse sessie van het jaarprogramma Intuïtief Coachen op basis van Transformational Presence, gaan we bewegend in de ruimte fysiek op verkenning in het verleden, het heden en de toekomst.
De allereerste vraag
‘Ik heb maar een kleine vraag’, zo begint Eveline*, deelnemer aan het jaarprogramma Intuïtief Coachen, tijdens het maandelijkse vragenuur. Ze vervolgt: ‘ik heb een coachee en die benadert alles vanuit zijn hoofd, heel cognitief. Het lukt me niet zo goed om hem te laten ‘zakken’ in zijn bewustzijn, wat kan ik doen?’
Maak jij je wel eens zorgen?
Maak jij je wel eens zorgen? Misschien een vreemde vraag. ‘Natuurlijk, dat doet toch iedereen?’ zou zo maar je eerste reactie kunnen zijn. Je ergens zorgen over maken is menselijk, maar is het ook wenselijk, zeker als het zwaar op je gemoed drukt? Laten we dit eens nader bekijken.
Laten-gebeuren-tijd
Afgelopen zondag tijdens mijn hardlooprondje zag ik mezelf ineens rechtdoor gaan in plaats van linksafslaan, wat ik normaal altijd doe. En verderop sloeg ik weer linksaf waar ik anders rechtdoor was gegaan. Uiteindelijk liep ik een geheel nieuwe route. Het was heerlijk!
Doemdenken of vertrouwen?
De destructieve kracht van je oordeel
Je mening of oordeel ergens over geven of vertellen hoe je iets ervaart of beleeft, het maakt nogal een verschil!
Hoe ben jij aanwezig?
Ben je bezig met presteren of mag je van jezelf ontdekken?
Eén van de thema’s die centraal staan in het intuïtief coachen is het bewustzijn hoe je als coach aanwezig bent tijdens een coachgesprek.
De kracht van het creëren van kleine gewoontes
Goede voornemens: een prettig houvast of een loden last?
Deze donkere dagen tussen Kerst en Oud en Nieuw zijn niet alleen een goed moment om terug te blikken op het afgelopen jaar (zie vorige blog),Het grote ‘hier en nu’
Verander je perspectief, verander je ervaring
Het kan er voor zorgen dat je van slag raakt en met (enige) zwaarmoedigheid het leven ervaart.
Laat het leven eens tegen jou praten
‘Dat had niet mogen gebeuren!’ ‘Zo moet het niet zijn!’ ‘Dat was echt niet de bedoeling!’
Verder kijken dan je gedachte lang is
“Pap, je moet verder kijken dan je gedachte lang is”, zegt mijn dochter Sietske uit het niets tijdens een gesprek aan de lunchtafel. Ik word even stil en laat haar woorden nog even natrillen in de lucht: ‘verder kijken dan je gedachte lang is’…
Een dagelijkse gewoonte…
Elke werkdag om 8.25 uur belt Lotte me op via Whatsapp. We hebben een gesprek van niet langer dan 5 minuten. Dit korte gesprek, dat we al sinds augustus 2016 elke werkdag voeren, levert ons allebei focus op en een heldere intentie.
Van reactie naar bewuste respons
Invoering Coronapas, stagnerende formatie, lavastromen op La Palma, Afghanistan, toeslagenaffaire, stikstofcrisis, klimaatverandering, … Er gebeurt de laatste tijd veel wat een diversiteit aan emoties oproept.
De kenmerken van Intuïtief Coachen
Wat kenmerkt Transformational Presence?
Vorige week was ik op uitnodiging in België om de opleiding ‘Intuïtief Coachen op basis van Transformational Presence’ te geven. We startten met een intensieve driedaagse, met o.a. een aantal demo-coachings en vele 1-op-1 oefencoachsessies.
Openstaan voor creatieve ingevingen
Hoe zorg jij ervoor dat je creatief bent? En hoe vaak doe je even helemaal niets? Even voor je uit staren, een korte wandeling maken? Of werk je, zoals vele anderen, als je eenmaal begonnen bent, stug door en ben je aan het presteren en volhouden? Met andere woorden, zit je in de output-modus? En is relaxen en even rust nemen iets voor ná het werk?
Het grote geschenk van kunnen meebewegen met wat is
De zomervakantie loopt langzaam ten einde. De coronamaatregelen worden steeds verder versoepeld en er is zelfs zicht op het einde van 1,5m afstand houden. Covid-19 als besmettelijke ziekte blijft onderdeel van ons leven, maar wat verandert, is onze houding die we innemen t.o.v. het virus: we gaan langzaam over van een houding van verzet (‘het virus verslaan’) naar een houding van meebewegen en een manier vinden, zowel individueel als collectief, om er mee te leven.
Een grootse verschuiving
Er is een grootse verschuiving gaande in de wereld.
De wereld waarin we denken te moeten weten wat de beste actie voorwaarts is, liefst met een garantie of zekerheid op een vooraf bedacht resultaat, de ‘planbare’ wereld, loopt langzaam op zijn eind.
Het risico van iets nieuws aangaan
In iets nieuws stappen, iets nieuws doen wat je nog nooit gedaan hebt, hoe vaak doe je dat eigenlijk? En wat maakt dat je dat niet wat vaker doet?
Denk jij jezelf weleens klem?
Houd je je in je hoofd wel eens bezig met wat er ‘zou moeten gebeuren’ in een bepaalde situatie? En zorg je er dan wel eens voor dat je alle mogelijke scenario’s van tevoren helemaal hebt doordacht, zodat je (denkt dat je) niet verrast kunt worden? Ik heb het jarenlang gedaan en het kostte me bakken met energie.
Anders kijken – anders zijn – anders doen
Vorige week had ik een coachgesprek met Eric en daarin gebeurde iets bijzonders.
In eerdere gesprekken had hij zijn levensmissie helder geformuleerd: ‘ik verbind en bied perspectief’.
Leef je leven van binnen naar buiten
‘We leven in een verandering van Tijdperk’ stelt hoogleraar Jan Rotmans. Alan Seale spreekt over het ‘Grote Openbreken’ om de systeemveranderingen van deze tijd te duiden. Wat me als coach de laatste tijd opvalt is dat deze grote veranderingen nu ook steeds zichtbaarder worden op individueel niveau.
Vier vragen die leiden naar vrijheid
‘Laat het gewoon los’. Hoe vaak hoor je mensen dat niet zeggen? Maar hoe doe je dat dan, loslaten? In de meeste gevallen wordt dit advies gegeven als het gaat om nare of belemmerende gedachten die maar blijven terugkomen of als je blijft hangen in een sterke, ‘negatieve’ emotie.
Wie kies je te zijn?
“We zijn zo geconditioneerd om te denken dat onze krachten gaan over wat we DOEN. Krachten gaan over wie we ZIJN. En wanneer we het geheel van wie we zijn naar voren brengen, zijn we in staat om ongelooflijke dingen te doen.” Deze quote van Alan Seale vormt een leidraad in mijn leven en in mijn coaching.
Van A naar B of een echte innerlijke verschuiving?
- Hoe kan ik leren meer op mezelf te vertrouwen?
- Hoe kan ik leren mijn werk goed te doen zonder aan mezelf hoge eisen te stellen (wat veel stress geeft)?
- Hoe kom ik meer in contact met mezelf? Wat is de route naar mijn eigen kracht? Hoe kan ik er voor zorgen dat hetgeen ik wil en bij me past, uitgangspunt wordt van mijn handelen en niet mijn aandacht voor het welzijn van de ander?
- Hoe kan ik vanuit authenticiteit krachtig positie innemen?
Wat maakt coachen toch zo'n mooi vak?
Wat is coachen toch een mooi vak! Ik geniet van het diep mogen meekijken met een ander naar wat er onder de oppervlakte gaande is. Soms is het nodig te ontrafelen wat het is dat een coachee tegenhoudt om volledig zichzelf te zijn. Om dan, op basis van die inzichten, oude zaken los te laten en moed en veerkracht te mobiliseren om krachtige stappen voorwaarts te zetten.
Geloof niet alles wat je denkt
Afgelopen zondagnacht lag ik een tijdje wakker. Ik was om 03.17 uur even naar het toilet gegaan en ik keek er helemaal naar uit om weer lekker in mijn warme bed terug te kruipen en verder te slapen. En toen begonnen de gedachten te stromen.
Moet jij presteren (van jezelf) of mag je leren?
Vorige week gaf ik een workshop over Intuïtief Coachen op basis van Transformational Presence. Ergens in de middag ontspon zich een boeiend gesprek over, in essentie, het verschil tussen ‘van jezelf moeten presteren’ als coach en ‘jezelf toestemming geven om te mogen leren’.
Wat geeft zin aan jouw bestaan?
Vorige week rondde ik een prachtig coachtraject af met Martijn, een stafspecialist bij een grote organisatie. Hij heeft in 9 maanden tijd een enorme ontwikkeling doorgemaakt. In die periode heb ik hem 6 keer gesproken. In de evaluatie verwoordde hij zijn ontwikkeling als volgt:
Van ‘Waarom gebeurt dit?’ naar ‘Hoe nu verder?’
Ik ben een geweldig boek aan het lezen: Het Geschenk, van Edith Eger. Ze is 92 jaar, Auschwitz-overlever en al decennialang therapeut. Je kunt haar met recht een oude, wijze vrouw noemen. Het boek moedigt aan om gedachten die je gevangen houden en het bijbehorende gedrag te veranderen.
Een nieuw levensritme
Begin juli, vlak voor de zomervakantie, schreef ik een blog over ‘alles heeft een ritme’. In het blog benaderde ik ritme vanuit het perspectief dat alles energie in beweging is. Dat alles in je werk of leven ofwel uitbreidt of krimpt, groeit of juist uiteen valt.
A shift happens in ShiftsHappen!
Deze week hebben we groot nieuws!
ShiftsHappen neemt de volgende stappen in haar ontwikkeling en evolutie.
De lessen van Covid-19
In de 2e week van oktober kwam, totaal onverwacht, het Corona-virus ons huis binnen. Mijn vrouw Maartje ontwikkelde milde klachten en liet zich testen, eigenlijk om zeker te zijn dat ze het níet had. Tot onze verbazing ontving ze een positieve testuitslag. Een paar dagen later liet ook ik me testen en ook ik was positief.
Waar Maartje na een week en niet al te veel klachten gelukkig weer helemaal opgeknapt was, verliep mijn ziekteproces helaas geheel anders.
De paradox van afstand houden én elkaar nabij zijn
Twee weken geleden kregen we een verontrustend telefoontje. We werden gebeld door een begeleider van de woning waar onze zoon Thijs zijn thuis heeft (zie mijn eerdere blog ‘alles is al goed’). Ze informeerde ons dat één van zijn mede-bewoners verdacht werd van en getest was op Covid-19.
Als direct gevolg werd ons medegedeeld dat de woning ‘op slot’ zat. Familieleden mochten per direct niet meer in de woning komen en de bewoners niet naar buiten.
Welk cijfer geef jij je leven?
Het is herfst, de bladeren vallen voorzichtig van de bomen, de zon blijft schuil achter een dik pak wolken, het vooruitzicht van een winter met allerlei Corona-maatregelen. Je zou er somber van kunnen worden! Hoe houd je in deze tijden je humeur op peil?
Er zijn 3 vragen, die ik ooit van Jack Canfield heb geleerd, die ervoor zorgen dat je met een positieve blik naar de wereld blijft kijken.
Ga je uit van angst of vertrouwen?
Ga je uit van angst of vertrouwen?
Die vraag komt steeds vaker terug in de coachsessies die ik begeleid. Deze vraag onderzoeken leidt vaak tot het inzicht dat, hoe subtiel ook, angst vaak de drijfveer is.“Wat als dat wat ik wil doen misgaat of niet (helemaal) lukt?” “Wat als de ander het er niet mee eens is?” “Wat als …”. Op basis van dit inzicht kun je de vraag ook omdraaien: “Wat heb ik er voor nodig om uit te gaan van vertrouwen? En wat zou dat mogelijk maken?”
Hoe je naar iets kijkt bepaalt je beleefde werkelijkheid
Twee weken geleden reed ik (Sander) naar Denemarken en 5 dagen later ook weer terug. Ik volgde daar een 4-daagse opleiding RIM Essential Training. Het was een geweldige, inspirerende training die mijn intuïtieve coachvaardigheden verder heeft aangescherpt. Maar dat is niet de reden dat ik dit hier schrijf. Ik heb iets zeer wezenlijks ontdekt over de reis zelf.
Hoe zorg jij ervoor dat je echt ‘leeft’?
De zomervakantie en ook de zomer zelf loopt langzaam ten einde. Hoe heb jij de zomer beleefd? Misschien was het een tijd voor reflectie en bezinning? Of heb je even alles helemaal de boel de boel gelaten en ben jetot rust gekomen? Of misschien wel beide?Wat je ook hebt gedaan, ik hoop dat je er van genoten hebt!
Voor mij (Sander) was de zomer anders dan anders.
Alles heeft een ritme
Je hebt mogelijk wel eens gehoord ‘alles is energie in beweging’ of woorden van gelijke strekking. Maar wat is daarvan nu de relevantie voor het leven van alledag?
Energie staat nooit volledig stil - het is ofwel aan het uitbreiden of aan het inkrimpen, het groeit of valt uiteen. Alles heeft een ritme en een patroon. De beweging van groter worden of juist kleiner gebeurt in alles inje leven, in je werk, in projecten die je onderneemt en ook in je privé leven.
Alles start met zelfacceptatie
Vorige week werd onze dochter Sietske 18 jaar. Ik heb het ervaren als een echt transitie-moment. Los van feitelijke omstandigheden (zo mag ze nu stemmen, zelfstandig autorijden, zelf haar belastingen, zorgverzekering en bankzaken regelen en nog meer) voelt de overgang van 17 naar 18 heel anders dan eerdere verjaardagen. Alsof er een eind komt aan een periode en de volgende net op het punt staat te beginnen.
Alles is relatief
Deze week wordt mijn dochter Sietske 18 jaar. Anderhalve week geleden is ze geslaagd voor haar VWO-diploma. Supertrots zijn we op haar! Sinds twee weken mogen we ook weer naar onze zoon Thijs toe (hij heeft een ernstige verstandelijke beperking en woont in een zorginstelling). Ik heb hem, na 2,5 maand, eindelijk weer kunnen knuffelen en in de ogen aankijken. Heerlijk! Langzaam gaan we weer terug naar een vorm van de situatie die we voor de Corona-maatregelen kenden.
Focus op wat echt belangrijk is
We zitten inmiddels in week 11 van de zogenaamde ‘intelligente lockdown’. Eén van de mooiste dingen die het me (Sander), tot nu, heeft gebracht, is het besef wat echt belangrijk voor me is. Door wekenlang uitsluitend vanuit huis te leven en te werken blijkt dat ik eigenlijk niet zoveel nodig heben dat een ‘eenvoudig’ leven heel fijn kan zijn. Misschien herken je dit wel.
Een wandeling met aandacht
Een paar weken terug las ik (Sander) een bericht dat het ommetje door de buurt of wijkweer helemaal terug is. Dat geldt ook voor mij; sinds een paar maanden ga ik (bijna) elke dag even ‘mezelf uitlaten’, zoals ik dat noem. Soms wandel ik een rondje van 10 minuten, meestal van 25 minuten en af en toe nog iets langer. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn en mijn lichaam in beweging te zetten. Misschien herken je dat wel.
Hoe ga jij om met hulp vragen?
Zo’n 10 jaar geleden heb ik (Sander) met veel moeite geleerd dat tegen iemand zeggen dat je iets niet alléén kunt en om hulp vragen helemaal oké is. Dat dat niet betekent dat je faalt.
Me kwetsbaar opstellen en om hulp vragen, ik ben er over de jaren beter en sneller in geworden. Maar toch is het nog niet helemaal een tweede natuur geworden, zo bleek deze week.
EEN VIRTUAL KOPJE THEE MET EEF LOOZEN Area Manager People & Culture (HR) bij IKEA
Recentelijk had ik het enorme plezier te praten met Eef Loozen, Area Manager People & Culture (HR) werkzaam bij IKEA.
In 2018 heeft Eef kennis gemaakt met Transformational Presence tijdens een 2-daagse in-company leiderschapsworkshop. Daarna in 2019, besloot ze de opleiding ‘Intuïtief Coachen met Impact’ Transformational Presence Intensive Course te volgen. Deze opleiding vindt plaats in 5 dagen en 5 online-bijeenkomsten verspreid over 6 maanden.
Ik was ontzettend nieuwsgierig hoe Transformational Presence haar ondersteunt in deze roerige en onzekere tijden.
Wat als …
Eén van de dingen die me (Sander) in de verschillende media opvallen is de aandacht voor het goede in de mens. Vóór de corona-tijd waren de journaals en de kranten bijna uitsluitend gevuld met verhalen en beelden van het negatieve; van oorlog, armoede, vluchtelingen en politieke onenigheid. Nu is er veel meer ruimte om ook de andere kant van de menselijke samenleving te laten zien. Bijvoorbeeld de spontane acties om alle zorgmedewerkers een hart onder de riem te steken, balkons die als concertpodium worden benut of studenten die uit zichzelf boodschappen gaan doen voor de ouderen in de buurt.
Voorzichtig zijn we ook de afgelopen twee weken gaan denken aan de situatie ná de corona-crisis. Gaan we weer terug naar ‘normaal’ of is er echt iets wezenlijks verandert?
Meebewegen met het ondenkbare
Het ondenkbare is realiteit geworden. Een paar voorbeelden. Vier weken geleden bezocht ik nog een wedstrijd in het betaald voetbal. Volstrekt ondenkbaar nu. Ik heb al ruim een maand geen brandstof getankt. Mijn dochter heeft als eindexamenleerling, zonder het op dat moment te beseffen, al op 6 maart haar laatste schooldag gehad. Allemaal voorbeelden die tot voor kort geheel ondenkbaar waren. En wellicht, zo kan ik me voorstellen, heb jij ook nog vele andere voorbeelden.
Transformational Presence als gids in het omgaan met de dreiging van het coronavirus
Gezien de uitzonderlijke situatie waarin ons land verkeert m.b.t. het coronavirus hebben Jo en Sander ervoor gekozen voor deze keer een gezamenlijke blog te schrijven.
Met de verspreiding van het coronavirus, de bijbehorende adviezen en maatregelen en alle nieuws en berichten hierover in de pers en op social media, merken we allen aan den lijve hoe het is en voelt om ons te bevinden in een zeer onzekere wereld die in een razendsnel tempo verandert. Omstandigheden en ontwikkelingen zijn op dit moment uitdagend, complex en voor een belangrijk deel onvoorspelbaar. De vraag is: hoe ga je hier nu zo goed mogelijk mee om?
Hoe nieuwsgierig ben jij of… hoe ben jij nieuwsgierig?
‘Ik ben benieuwd!’Ik (Sander) merk dat ik deze woorden vaak zeg op een dag. En als ik er goed naar kijk, steeds meer. Nieuwsgierigheid is niet alleen een groot talent, zoals Paul Verhoeven stelt, het is ook, en misschien wel vooral, een grote kracht. En steeds meer een noodzakelijke kracht om in de huidige tijd flexibel en effectief te kunnen zijn.
Zo helpt nieuwsgierig zijn me om onbevangen, met een open hart en geestin nieuwe situaties te stappen. Geen zorgen vooraf of verwachtingen die ik van mezelf zou moeten waarmaken, maar gewoon nieuwsgierig naar wat komen gaat.
De kracht van je intentie
Sinds september 2016spreek ik (Sander) elke werkdag om 07.55 uur mijn ‘accountability partner’ Lotte uit Denemarken (via Skype). Dit gesprek duurt niet langer dan 5 minuten. Toen we hiermee begonnen stelden we elkaar 2 vragen:
- Heb je gedaan wat je gisteren zei dat je ging doen?
- Wat ga je vandaag doen?
Als het antwoord op vraag 1 ‘nee’ is, dan stelt de ander de vraag: ‘wat heb je dan belangrijker gemaakt?’
Alles is al goed
Met gepaste trots stel ik (Sander) je graag voor aan mijn grootste inspiratiebron, mijn zoon Thijs!
Thijs is net eind vorige maand 19 jaar geworden. Hij is een vrolijke vent met een zeer ernstige verstandelijke beperking. Zijn ontwikkelingsleeftijd is ongeveer 1 jaar. Hij praat niet en is niet zindelijk. Wel kan hij lopen en ongelooflijk goed liedjes neuriën. Hij heeft een uitgebreid repertoire aan kinder-, sinterklaas- en kerstliedjes. Overal waar hij komt brengt hij vrolijkheid en lichtheid. Zijn lach werkt aanstekelijk.
Effectief omgaan met complexiteit: hoe doe je dat?
De hoeveelheid informatie die we nu in één week via de krant tot ons krijgen is evenveel als iemand, die in de 18e eeuw leefde, in zijn hele leven te verwerken kreeg. Technologische ontwikkelingen volgen elkaar steeds sneller op. 20 jaar geleden waren we al blij dat we mobiel konden bellen, nu hebben we altijd en overal toegang tot een hele encyclopedie aan gegevens en zijn we altijd en overal in contact met wie we maar willen, waar ook ter wereld. Dit biedt ons veel kansen èn het is ook een pittige uitdaging om met de overvloed aan informatie en constante veranderingen om te gaan. Onze breinen zijn namelijk niet zo veel en snel geëvolueerd sinds de 18de eeuw!
De complexiteit van de wereld waarin we leven en werken neemt exponentieel toe. Om effectief om te kunnen gaan met die toenemende complexiteit worden we gevraagd nieuwe vermogens aan te boren en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen. Voordat we daar het licht op zetten en concreet maken wat die vermogens zijn, en vooral, hoe je die kunt ontwikkelen, is het eerst nodig om een duidelijk onderscheid te maken tussen 'complex' en 'gecompliceerd'.
Hoe je nieuwe kansen en het potentieel kunt ontsluiten in elk probleem of uitdaging
"Wanneer je de manier verandert waarop je naar dingen kijkt, veranderen de dingen waar je naar kijkt" ~ Max Planck (Duits natuurkundige)
Dit is al lang één van mijn favoriete citaten. Het is een fundamenteel geloof van mij, dat richting geeft aan hoe ik leef en werk. Namelijk, het is niet de situatie – het ding dat voor je ligt – die je ervaring bepaalt, het is de betekenis die je eraan hecht. De manier waarop je dingen ervaart, of 'ziet', en de gedachten die je over een bepaalde situatie of uitdaging hebt, bepalen hoe je je erover voelt, hoe je ermee omgaat en wat je ervan leert, of niet. Ze zullen jouw realiteit van de situatie bepalen.
In organisaties en ook in mijn eigen leven werk ik met het eenvoudige en krachtige Transformational Presence framework: de 'Vier Niveaus van Betrokkenheid’ of 'DiSCO' model.
Met dit raamwerk kan ik en degenen met wie ik werk vrijkomen van het verstrikt zijn in een probleem, en komen tot het identificeren van het potentieel, nieuwe mogelijkheden en het leren in wat er ook gebeurt. En dit kan je toepassen in elke situatie of uitdaging.
Transformational Presence: waarom en waarom nu?
"We leven niet in een tijdperk van verandering, maar in een verandering van tijdperk." In deze quote van Jan Rotmans, hoogleraar Transitiekunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam gaat veel waarheid schuil. Al ruim 500 jaar, sinds het begin van de Renaissance, hebben we als mens de rede vooropgesteld. De uitspraak toegeschreven aan René Descartes "ik denk dus ik besta" vat dit perspectief mooi samen. De wetenschappelijke benadering die hieruit is voortgevloeid heeft ons veel welvaart gebracht.
In de meest recente decennia echter lopen we langzaam maar zeker tegen de grenzen van onze rationele vermogens aan. Niet alles is meer op te lossen door te analyseren en te plannen. We leven meer en meer in een VUCA-wereld (VUCA staat voor 'volatile, uncertain, complex, ambiguous'), waar de enige zekerheid de continue ónzekerheid en steeds groter wordende complexiteit lijkt te zijn. We zien steeds meer informatie op ons afkomen en de snelheid van technologische innovatie neemt exponentieel toe. Situaties, zowel privé als zakelijk, worden minder en minder voorspelbaar. Hoe gaan we daar als mens nu mee om?
Aan de slag met Transformational Presence
“Hoe kan het zijn dat zoiets simpels en lichts zo snel zulke diepe en wezenlijke inzichten kan geven?”
Deze opmerking kwam van een verraste vrouw net na het doen van een 20 minuten Transformational Presence oefening. Transformational Presence is een krachtige, actieve, en vaak beweeglijke manier om snel en effectief aan de slag te gaan met een vraagstuk, uitdaging of probleem waar je mee worstelt en waar je stappen in wilt maken.
De kracht van de potentieelgerichte aanpak
In mijn coachingspraktijk merk ik steeds weer op hoe sterk we als mens zijn geconditioneerd om naar het verleden te kijken als er iets gebeurt in ons leven wat ons niet zint. Of het nu een externe gebeurtenis is die ons overkomt of een bewustwording van eigen ineffectieve gedragspatronen. De aller, allereerste reactie is steevast ‘hoe kon dat nu gebeuren?’ of ‘waarom doe ik dat eigenlijk?’ of ‘hoe is het zo gekomen?’ of uitingen van gelijke strekking.
De essentie van Transformational Presence
Transformational Presence heeft alles te maken met het creëren van de beste omstandigheden om een impactvolle, blijvende verandering - transformatie – plaats te laten vinden.
Het helpt je om het grootste potentieel in mensen, ideeën, projecten en omstandigheden te herkennen en om dat potentieel in de praktijk vorm te geven en te ontwikkelen.
